Rondje Linielanding

Name: Rondje Linielanding
Brand: Utrecht
SKU: Rondje Linielanding

Zomaar een extra vrije dag doordeweeks en ook nog eens allemachtig prachtig weer . . . We gaan wandelen. John vertrekt naar Hoornaar voor -Stap en Trap-. Hij wil er om 7:00 uur starten voor een tocht van 40 km. Ik vind dat veels te vroeg en ook iets te lang voor vandaag en ga rond het middaguur op stap voor een Rondje Linielanding.

5 mei 2016 • Utrecht

Op internet vind ik een routebeschrijving van het Rondje Linielanding. De start is bij De Linielanding, gelegen tussen Nieuwegein en Houten. Lekker dichtbij huis en dat is precies wat ik wil. Ik vertrek pas rond het middaguur en kan gelijk met-zonder-jas op stap.

Hollandse Waterlinie

Deze wandelroute loopt gedeeltelijk door de Hollandse Waterlinie, de oude verdedinginslinie tussen Muiden en de Biesbosch. Mochten er ooit vijanden komen, dan kunnen er stroken water onder water worden gezet in dit gebied (inundatie). De linie deed dienst vanaf 1815 toto 1940. Tijdens de tweede wereldoorlog bleek dat de Waterlinie achterhaald was. De resten van de Hollandse Waterlinie zijn nog overal aanwezig.

Het eerste gedeelte van de route is lekker landelijk over diverse graskades. Rustig kuieren door het hoge gras, langs geknotte wilgen en over vele bruggetjes. Ondanks dat de snelweg (A27) dichtbij is hoor ik alleen het geluid van de vogels en mijn eigen voetstappen. Wat een aangename rust.

Het verdronken bos

Dan kom ik bij Het Verdronken Bos. Dit is leuk, hier kun je over het water lopen. Het verdronken bos is een recreatiebos dat als waterberging is (her)ingericht. Het is bedoeld om water te bergen bij teveel neerslag. De bomen die hier stonden kunnen niet tegen een te hoge waterstand en zijn afgestorven. Vandaar de naam Het Verdronken Bos.

Tussen de weilanden door wandel ik rustig verder over Het Vuylcoppad. Dit is een klompenpad in de omgeving van Schalkwijk. Ik heb alle tijd en haast me niet. Mijn fototoestel draait overuren.

Langs het inundatiekanaal loopt de route naar Fort Honswijk, dat gesloten is. Aan de andere kant van het inundatiekanaal, achter een aarden wal, wandel ik terug over de Gedekte Gemeenschapsweg. Dit is de enige nog complete verbindingsweg van de Nieuwe Hollandse Waterlinie. Daar vind je restanten van schuilplekken van militairen.

Bij Tull en 't Waal wandel ik via Recreatiegebied het Waalse Bos naar de Lekdijk. Als ik daar een foto wil maken, ga ik in de brandnetels zitten. Auww, die doen pijn en blijven de hele middag jeuken aan mijn benen. Op de Lekdijk is het druk met gemotoriseerd en ongemotoriseerd (snel)verkeer.

Het laatste stuk gaat door de bebouwde kom van Tull en 't Waal terug richting De Linielanding. Vanwege bevrijdingsdag wapperen overal rood-wit-blauwe vlaggen en dat ziet er feestelijk uit.

Als ik er bijna ben, kom ik nog langs theetuin Het Waalse Erf. Een bord langs de weg lonkt mij de tuin in want ze verkopen er boerenijs. De verleiding van een ijsje kan ik (bijna) nooit weerstaan. Ik neem het ervan en trakteer mezelf op een lekker ijsje. Het is er eindelijk weer eens weer voor. Ik heb heerlijk gewandeld in een mooie omgeving. Lekker in het zonnetje en ook nog een beetje verbrand. Ik mag 15 kilometer bijschrijven in mijn wandelboekje.

Beiden hebben we een mooie (wandel)dag gehad

Stap en Trap Hoornaar

John wandelde vandaag 40 kilometer rondom Hoornaar. Zijn route ging van Hoornaar naar Schelluinen, Giessenburg, Hardinxveld-Giessendam, Giessenburg, Ottoland en Noordeloos. Een mooie route met behoorlijk veel onverharde stukken ertussen. Hij sms-ste mij rond 15:00 uur dat hij heerlijk gelopen had.